Dyżur telefoniczny pegagoga i psychologa szkolnego

 

         Informujemy, że od dnia 07.09.2020r. będzie możliwość bezpośredniego kontaktu telefonicznego
z pedagogiem i psychologiem szkolnym w celu umówienia spotkania, nr tel. 697 636 463

Pozostałe formy kontaktu pozostają bez zmian (dziennik elektroniczny, przez sekretariat szkoły.

Zapraszamy do kontaktu 

credo:

 

„W wychowaniu chodzi bowiem o to, aby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem - o to, aby bardziej „był", a nie tylko więcej „miał" - aby więc poprzez wszystko, co „ma", co „posiada", umiał bardziej i pełniej być człowiekiem, to znaczy aby również umiał bardziej „być" nie tylko z „drugimi", ale także i „dla drugich."

Papież Jan Paweł II

 

 

 

Zadania

 

 

 

 

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ

 

z dnia 30 kwietnia 2013 r.

 

w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

 

§ 23. Do zadań pedagoga i psychologa w przedszkolu, szkole i placówce należy w szczególności:

 

1) prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia przyczyn niepowodzeń edukacyjnych oraz wspierania mocnych stron uczniów;

 

2) diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów;

 

3) udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;

 

4) podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;

 

5) minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów;

 

6) inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;

 

7) pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;

 

8) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

 

Uczniu, zgłoś się do pedagoga szkolnego gdy:

 

1.      Czujesz, że nikt Cię nie rozumie.

2.      Znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej.

3.      Masz problemy rodzinne.

4.      Nie wiesz jak rozwiązać problem.

5.      Chciałbyś pomóc innym.

6.      Masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić.

Rodzicu, zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

1.      Niepokoi Cię zachowanie dziecka.

2.      Chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach.

3.      Masz pytania dotyczące wyników w nauce dziecka i jego funkcjonowania w szkole.

4.      Potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania.

5.      Masz pytania i nie wiesz do kogo się z nimi zwrócić.

6.      Szukasz pomocy.

 

 

 

Ważne telefony

 

Pedagog szkolny                                                                   - 56 674 70 30

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży                                   - 56 62 11 230

Biuro Rzecznika Praw Ofiar                                                    - 56 659 13 99

Niebieska Linia

Telefoniczne Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie            - 800 154 030

Poradnia Terapii Odwykowej Uzależnień                                - 56 622 68 31

Poradnia Profilaktyki Środowiskowej PTZN                             - 56 655 52 70

Poradnia Rodzinna Towarzystwa „Powrót z U”                        - 56 62 262 14

Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Dobrzejewicach    - 56 678 64 62

 

 

 

Dekalog dla rodziców i wychowawców

 

   1. Nie upokarzaj dziecka: bo ono, tak jak Ty,  ma silne poczucie własnej godności.

   2. Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.

   3. Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru w miarę możliwości jak najczęściej.

   4. Jeżeli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty

       autorytetu, dziecko i tak wie kiedy popełniasz błędy.

   5. Nigdy nie mów źle o dziecku, w szczególności w obecności innych osób.

   6. Nie mów "zrobisz to, bo ja tak chcę" - jeżeli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.

   7. Jeśli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić "z góry swego autorytetu".

   8. Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny. I nie musisz być w zgodzie z innym dorosłym

       przeciwko dziecku, jeżeli wiesz, że on nie miał racji.

   9. Gdy nie wiesz, jak postąpić, pomyśl, jak Ty poczułbyś się, będąc dzieckiem .

 10. Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.

 

 


Papierosom mówimy - NIE!

 

Dym tytoniowy zawiera ponad 4 300 związków chemicznych, w tym 40 substancji o udowodnionym działaniu rakotwórczym u człowieka. Jego toksyczność jest przyczyną wielu chorób układu oddechowego, krążenia, układu pokarmowego, powoduje także zaburzenia płodności. Szkodliwe substancje dymu papierosowego mają również szkodliwy wpływ na zdrowie osób przebywających w naszym otoczeniu. U biernie wdychających dym tytoniowy dzieci zaobserwowano zwiększony wskaźnik zachorowalności, w tym wzrost ryzyka wystąpienia astmy oskrzelowej. Ponadto dym tytoniowy może wywoływać zaburzenia w rozwoju fizycznym, zdolnościach intelektualnych, rozwoju emocjonalnym i zachowaniu dzieci. Bierni palacze są narażeni na takie same konsekwencje zdrowotne, co osoba wdychająca toksyczne substancje bezpośrednio z papierosa. Toksyczny dym ma szkodliwy wpływ na ciążę i rozwój płodu. Powoduje choroby sercowo-naczyniowe, dróg oddechowych, częstsze występowanie zapalenia ucha środkowego (38-60 proc. dzieci w wieku 4-11 lat), a także zwiększa ryzyko raka płuca.
Czy jesteś uzależniona/y?
Możesz ocenić siłę swojego uzależnienia od papierosów przy pomocy testu opracowanego przez prof. Witolda Zatońskiego. Odpowiedz na poniższe pytania, zsumuj punkty i sprawdź odpowiedzi.

1.        Czy budzisz się w nocy, by zapalić papierosa?
Tak - 3 p.
Nie - 0 p.
Jeśli "Tak, przejdź od razu do pytania 3, Jeśli "Nie" - przejdź do pytania 2.
2. Po obudzeniu się sięgam po pierwszego papierosa:
W ciągu 5 minut - 3 p.
W ciągu 6-30 minut - 2 p.
W ciągu 31-60 minut - 1 p.
Po godzinie - 0 p.
3. Palisz w miejscach niedozwolonych?
Tak - 1 p.
Nie - o p.
4. Który papieros "smakuje" ci najbardziej?
Pierwszy tego dnia - 1 p.
Każdy inny - 0 p.
5. Czy palisz, gdy chorujesz?
Tak - 1 p.
Nie - 0 p.
6. Ile papierosów palisz dziennie?
Do 10 szt. - 0 p.
Do 20 szt. - 1 p.
Powyżej 20 szt. - 2 p.
Odpowiedzi:
Ponad 7 punktów: Znaczny stopień uzależnienia. Rzucenie palenia wymaga pomocy, którą możesz uzyskać w poradni przeciwnikotynowej
6-7 punktów: Średni stopień uzależnienia. Pomocna może być nikotynowa terapia zastępcza (np. guma, aerozol, plastry).
Do 5 punktów: Mały stopień uzależnienia. Można się rozstać z nałogiem bez większego wysiłku
.

 

 

 

 

 

Dlaczego warto rzucić palenie

Korzyści dla Twojego dziecka

 

  • Twoje dziecko będzie zdrowsze
  • Twoje dziecko będzie otrzymywało więcej tlenu
  • Zmniejszy się ryzyko porodu przedwczesnego
  • Zwiększą się szanse, że Twoje dziecko wyjdzie ze szpitala razem z Tobą
  • Zmniejszy się ryzyko infekcji dróg oddechowych i stanów zapalnych uszu u Twojego dziecka
  • Zmniejszy się częstość kaszlu i płaczu u Twojego dziecka
  • Zmniejszy się ryzyko astmy oskrzelowej u Twojego dziecka

 

Korzyści dla Ciebie

 

  • Będziesz miał/a więcej energii i będzie Ci łatwiej oddychać
  • Oszczędzisz pieniądze, które będziesz mogła przeznaczyć na inne cele
  • Twoje ubrania, włosy i mieszkanie będą pachniały ładniej
  • Twoja skóra i paznokcie będą w lepszym stanie, będziesz miał/a mniej zmarszczek
  • Potrawy będą pachniały i smakowały lepiej
  • Poprawi się Twoje samopoczucie i poczucie wartości
  • Poprawi się Twoja kondycja fizyczna i psychiczna – zwiększy się odporność na stres i przeciwności

 

 

Wpływ biernego palenia na zdrowie dzieci:

 

 

·         Podwyższenie ryzyka zachorowania na choroby dolnych dróg oddechowych – w tym zapalenie oskrzeli i płuc,

·         Jest też jedną z przyczyn występowania i utrzymywania się objawów chorobowych ze strony układu oddechowego u dzieci w wieku szkolnym,

·         Przyczynia się do cięższego przebiegu i częstszego występowania objawów chorobowych u dzieci chorych na astmę,

·         Częstsze zachorowania na ostre i przewlekłe choroby ucha środkowego,

·         Palenie przez matkę w okresie ciąży może być przyczyna niewydolności płuc u dziecka,

·         Dzieci rodziców palących oraz matek narażonych na bierne palenie w okresie ciąży mają obniżona urodzeniową masę ciała,

·         Palenie przez rodziców jest główna przyczyną zespołu nagłej śmierci niemowląt (SIDS),

·         W porównaniu z dziećmi rodziców niepalących dzieci palaczy osiągają gorsze wyniki w szkole, gorzej wypadają również w testach funkcji poznawczych w szczególności dotyczących mowy i przetwarzania usłyszanych informacji. Mają ponadto więcej problemów związanych z zachowaniem, np. cierpią na zaburzenia zachowania, zespól nadaktywności i zmniejszenie długości koncentracji,

·         Dzieci bardziej narażone na dym tytoniowy wykazują większe nasilenie zaburzeń,

·         Zmiany fizjologiczne w organizmach dzieci, które mogą zwiększać ryzyko chorób układu krążenie,

·         Istnieją mocne dowody, że palenie tytoniu przez rodziców może zwiększać ryzyko występowania niektórych postaci nowotworów u ich dzieci.

 

oprac. – Powiatowa Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w Toruniu – Sekcja Oświaty Zdrowotnej i Promocji Zdrowia

 

 

 

 

 

Co możesz zrobić, aby Twoje dziecko nie sięgnęło po papierosy i inne używki?

 

1. Znajdź wolny czas dla swojego dziecka.

2. Wykorzystaj te chwile, aby jak najczęściej:

Ø       Okazywać dziecku ciepło i czułość,

Ø       Rozmawiać, nie unikać trudnych tematów,

Ø       Słuchać uważnie i nie lekceważyć jego problemów,

Ø       Służyć radą i być, kiedy Cię potrzebuje,

Ø       Nie oceniać i nie porównywać z innymi,

Ø       Nie wyśmiewać i nie krytykować,

Ø       Nie stawiać zbyt wysokich wymagań i pomagać uwierzyć w siebie,

Ø       Doceniać starania i chwalić postępy,

Ø       Być przykładem i autorytetem,

Ø       Uczyć podstawowych wartości, pamiętając, że ważniejsze jest to co robisz, a nie co mówisz,

Ø       Poznawać przyjaciół swojego dziecka,

Ø       Zawsze wiedzieć, gdzie jest i co robi Twoje dziecko,

Ø       Wyrażać zdecydowanie negatywną postawę wobec papierosów, pornografii i  innych używek: narkotyków, alkoholu, dopalaczy, gier komputerowych, Internetu.

 

 

 

 

Czy to dużo zaleceń? Wystarczy tylko mądrze KOCHAĆ

 

Czy to dużo zaleceń?

Wystarczy tylko mądrze KOCHAĆ

 

Ø       Każdego roku w Polsce rodzi się prawie 100 tyś. dzieci palących matek.

 

Ø       Ponad 60% dzieci na świecie to bierni palacze wbrew swojej woli.

 

Ø       Dzieci nie mają wpływu na to, że są biernymi palaczami. Ich prawo do dorastania w środowisku wolnym od dymu tytoniowego musi być zagwarantowane poprzez działania rządów państw, samorządy, społeczności lokalne, pracowników służby zdrowia, wychowawców oraz rodziców.

 

Ø       Największą dawkę dymu tytoniowego młodsze dzieci otrzymują w domu, dlatego ważne jest doprowadzenie do zwiększenia liczby domów i mieszkań, w których się nie pali, poprzez działania edukacyjne i prawne.

 

Ø       W Polsce codziennie zaczyna palić ok. 500 nieletnich chłopców i dziewcząt, co oznacza, że palić próbuje 180 tyś. dzieci rocznie.

 

Ø       Szacuje się, że dzieci w Polsce wypalają rocznie od 3 do 4 mld. papierosów.

 

Nigdy nie jest za późno by rzucić palenie. Nawet, jeśli próbowałaś/eś już kilkakrotnie – nie poddawaj się. Za każdym razem, gdy podejmujesz próbę masz większą szansę by przestać palić na zawsze.

 

 

Ucz się z głową

Jednym nauka przychodzi łatwo, inni mają problemy z zapamiętaniem materiału. Proponuję kilka metod, które umożliwią efektywne przyswajanie wiedzy.

Najważniejsza jest motywacja. Dla jednych może to być świadomość, że lepsze wykształcenie ułatwia znalezienie ciekawej pracy, dla innych fakt, że mogą poszerzyć horyzonty

Gdy wiecie już, do czego tak naprawdę jest wam potrzebna nauka, jesteście na najlepszej drodze, aby efektywnie wykorzystać czas na nią przeznaczony. Nigdy, nie przyznawaj się, że coś jest za trudne i nie potrafisz się tego nauczyć. Takie słowa działają ja negatywna motywacja.

 

Oto kilka rad:

Miej osobne, specjalnie przygotowane miejsce do nauki.

Wyłączaj urządzenia, które mogą Cię rozpraszać.

Wywietrz pokój (w dusznych pomieszczeniach mózg opracuje dwa razy wolniej).

Ucz się na siedząco (czytając na leżąco myślisz o odpoczynku a nie o nauce).

Ucz się w zamkniętym pokoju. Ważne aby nikt Ci nie przeszkadzał.

Przygotuj sobie wcześniej rzeczy do nauki.

Uporządkuj notatki. Zgromadź książki w jednym miejscu.

Dużym ułatwieniem w przyswajaniu materiału, może być skorzystanie z różnych technik:

Rób wstępną selekcję materiału – zapisuj najważniejsze rzeczy na kartkach. Powtarzaj materiał w oparciu o notatki.

Podkreślaj najważniejsze rzeczy w książkach. Zaznacz kluczowe słowa.

Przyklejaj małe karteczki z notatkami w różnych miejscach w domu, np. słówek z j. angielskiego, j. niemieckiego.

Podśpiewuj definicje, które masz zapamiętać.

 

                  (Opracowanie materiału w oparciu o rady psychologa Anny Pawelec)

Ciszej proszę

Co szóste dziecko ma kłopoty ze słuchem – alarmują lekarze.

Jednym z bardzo głośnych miejsc jest szkoła.

 

Pomiary wykazały, że dawka hałasu bezpieczna dla słuchu i ogólnego zdrowia dzieci, jest w szkołach mocno przekroczona.

Za bezpieczne uważa się natężenie dźwięków do poziomu 85 decybeli, tymczasem hałas podczas lekcyjnych przerw dochodzi do 110 decybeli.

Źle słyszymy

Ponad 19 proc. Pierwszoklasistów i 21,5 proc. Uczniów szóstych klas ma zaburzenia słuchu.

U starszych dzieci zmiany są już trwałe. Zaburzenia te są najczęściej następstwem hałasu. Najgłośniej jest na szkolnych korytarzach.

Słuch pogarsza się już po godzinie przebywania w takim huku.

Do ucznia nie dociera część informacji przekazywana przez nauczyciela, pogarsza się koncentracja, spada wydajność.

Co robić?

Możemy zadbać, aby poza szkolnymi korytarzami, dzieci spędzały jak najwięcej czasu miejscach gdzie hałasu jest najmniej. Reagujmy, gdy dziecko słucha muzyki zbyt głośno.

Absolutnie nie pozwalajmy, aby dziecko cały dzień chodziło ze słuchawkami, które wydobywają bardzo głośne dźwięki.

Warto wiedzieć

Każdy ruch wywołuje hałas (mierzony jest w decybelach). I tak:

szum liści – 10 dB

szept – 20 dB

tykanie zegara – 30 dB

szmery w mieszkaniu – 40 dB

szum fal – 40dB

normalna rozmowa – 60 dB

głośna rozmowa – 70 dB

głośna muzyka w pomieszczeniu – 80 dB

ruchliwa ulica – 90 dB

motocykl – 100 dB

trzaskające drzwi windy – 110 dB

Fatalne skutki

Hałas może odbić się na kondycji całego organizmu:

powyżej 75 dB – mogą pojawiać się: nadciśnienie tętnicze, zaburzenia pracy żołądka, wrzody żołądka

od 90dB – osłabienie i ubytek słuchu

130 dB – granice bólu

Idź z dzieckiem do lekarza, gdy:

Ø      Zawołane odwraca głowę i słucha jednym uchem

Ø      Siada blisko telewizora lub radia

Ø      Chodzi z otwartą buzią

Ø      Często ma zatkany nos, chrapie, mówi przez nos

Ø      Poza domem traci orientację i nie umie dogadać się z rówieśnikami

 

Informacje dla rodziców dzieci idących do pierwszej klasy

Państwa dziecko idzie do szkoły. Jest to moment zwrotny w jego życiu. Jego aktywność z zabawy przenosi się na naukę. Wszystko, czego uczyło się przedtem, było uczeniem okazjonalnym, mimowolnym. Teraz nauka staje się obowiązkiem. Gotowość do podjęcia tego obowiązku uzależniona jest od rozwoju dziecka, stanu jego zdrowia i zdolności przystosowywania się do nowego środowiska.

Zapraszam Państwa do zapoznania się z treścią informatora dla rodziców. Przedstawione zostały w nim rady (pedagogów i psychologów) dla rodziców dzieci idących do pierwszej klasy.

Fragmenty książki B. Janiszewskiej ”Ocena dojrzałości szkolnej”, Wyd. Seventh Sea, Warszawa 2006 (s. 4 – 6)

„Gotowość dziecka  (odpowiedni poziom rozwoju fizycznego, procesów psychicznych poznawczych, emocjonalno - motywacyjnych i społecznych ) do tego, by mogło sprostać wymaganiom i być podatne na systematyczne nauczanie i wychowanie zwane jest „dojrzałością szkolną”.                 

Dziecko, które jest dojrzałe do szkoły, charakteryzuje się następującymi właściwościami (są one określane przez psychologów lub pedagogów podczas badań dojrzałości szkolnej ).                 

I.     Dojrzałość szkolna w zakresie rozwoju fizycznego.    

1.    Dziecko powinno mieć ~ 120 cm. wzrostu, ważyć powyżej 23 kg. (te parametry idą w parze z twardością kośćca, siłą mięśni, ogólną odpornością na zmęczenie i odpornością organizmu na choroby; do tych wartości dopasowana jest wielkość ławek). Ewentualne wady powinny być zdiagnozowane i korygowane.

2.   Rozwój ruchowy dziecka powinien charakteryzować się koordynacją ruchów, zdolnością utrzymywania równowagi, zwinnością ruchów na tyle, by dziecko bezpiecznie poruszało się wśród innych dzieci na terenie szkoły.      

3.   Ruchy rąk (zależne m. innymi od stopnia skostnienia nadgarstka) po  winny być sprawne na tyle, by umożliwić odpowiedni poziom  rysowania, pisania drobnych elementów w linijkach ; ruchy powinny być skoordynowane i płynne (od tego zależy tempo pisania i odporność ręki na zmęczenie) ; odpowiedni poziom koordynacji wzrokowo - ruchowej umożliwia wykonywanie precyzyjnych czynności.

II. Dojrzałość szkolna w zakresie procesów poznawczych. 

1.   Dziecko powinno umieć skupiać uwagę przez około 30 minut, powinno w pewnym zakresie samo sterować uwagą (tzw. uwaga dowolna), powinno umieć podporządkować uwagę poleceniom nauczyciela.

2.  Pamięć dziecka powinna charakteryzować się pewnym stopniem trwałości, dziecko powinno umieć sterować procesem zapamiętywania (tzw. pamięć dowolna); zakres pamięci i tempo zapamiętywania powinny być stosunkowo duże.

3.  W procesie spostrzegania wzrokowego dziecko powinno dokonywać analizy i syntezy znaków graficznych na tyle, by różnicować nie tylko same elementy liter (np. „ kółko” i „ laseczka”), ale i zależności między elementami („ laseczka” przed „kółkiem” to litera „p.”, za kółkiem „d” ,a jeszcze w grę wchodzą stosunki ilości, wielkości, stosunki prawo - lewo, góra - dół itp.).

4.   W spostrzeganiu słuchowym dziecko winno odróżniać nie tylko poszczególne głoski, ale i stopień ich dźwięczności, czas trwania, kolejność  itp. - czyli dobrze wykonywać czynności analityczno - syntetyczne (np. słuchowo odróżniać p od b, d od t, si od ś,  s od sy itp.).

          Od tych możliwości zależy opanowanie umiejętności pisania i czytania.

5.  Myślenie dziecka powinno charakteryzować się możliwością operowania informacjami tak, by możliwe stało się rozumienie prostych pojęć, prostych zasad, reguł, prawidłowości; by dziecko zaczęło wnioskować, by wiązało informacje na zasadach  logicznych (w klasach  I - szych oprócz pojęcia liczby i działań na liczbach wprowadza się zbiory i związane z nimi różne pojęcia zależnościowe).

6.   Mowa dziecka powinna pełnić już funkcję komunikatywną, dziecko może więc porozumiewać się mową wiązaną, mieć odpowiednio duży zasób słów i znać wiele pojęć na tyle, by korzystać  z poleceń i komentarzy nauczyciela.

III.   Dojrzałość szkolna w zakresie emocjonalno - motywacyjnym. (zależy od niej w dużym stopniu funkcjonowanie dziecka w szkole).

1.  Dziecko 7-mio letnie częściowo  panuje nad emocjami - zaczyna  powoli kontrolować emocje i uczucia.

2.   Dzieci dojrzałe do szkoły zaczynają rozumieć  i mają w pewnym za    kresie poczucie obowiązku i odpowiedzialności za siebie (np. nie chce im się, ale ćwiczą czytanie, odrabiają lekcje itp.).

3.   Dzieci dojrzałe do szkoły próbują pokonywać  trudności, nie zniechęcają się tak szybko ( niedojrzałe - nie chcą  rano wstać, nie chcą pisać, gdy nie mają na to ochoty, nie  robią tego, czego nie lubią, nie rozumieją konieczności ćwiczeń itp.) 

4.   Dzieci dojrzałe  lubią poznawać, dociekać, zaczynają się kształtować motywy poznawcze, (dzieci niedojrzałe interesują się na krótko nowymi treściami, okazjonalnie)

IV.     Dojrzałość szkolna w zakresie rozwoju społecznego.

1.  Poczucie przynależności do grupy - klasy szkolnej - dzięki niemu, uwagi skierowane do całej klasy, dziecko odnosi także do siebie (umożliwia to funkcjonowanie dzieci w systemie klasowo - lekcyjnym).

2.    Dzieci dojrzałe w tym zakresie do szkoły  zaczynają rozumieć zasady i normy społeczne  i stają się zdolne do ich stosowania i przyswajania.

3.   Zmniejsza się dziecięcy egocentryzm na rzecz motywów prospołecznych.

4.    Dzieci  uczą się współżycia z innymi dziećmi.

5.   Dzieci stają się zdolne do porównywania siebie z innymi, co prowadzi do powstawania tzw. obrazu własnej osoby (kim  jestem, na co mnie stać, jaki jestem w relacjach z innymi).

Więcej informacji otrzymacie Państwo od nauczycieli, pedagoga i pracowników Poradni psychologiczno - Pedagogicznej.

Każdy z rodziców otrzymał Informator dla rodziców przygotowany przez pedagoga szkolnego.

Jak się uczyczyć?

Motywujące wizualizacje

Pomocne w zmotywowaniu do pracy może okazać się małe ćwiczenie polegające na wyobrażeniu sobie sukcesu, czyli dobrze zdanego egzaminu. Wyobrażanie siebie odczytującego z tablicy ogłoszeniowej lub strony internetowej (szkoły średnie różnie publikują listy rekrutacyjne) wyników świadczących o przyjęciu do nowej, wymarzonej szkoły pomoże niejednemu niewierzącemu we własne możliwości trzecioklasiście.

Teraz wystarczy zacząć powtórkę materiału. Najważniejsze w przygotowaniach do wszystkich egzaminów jest dobre rozplanowanie czasu, dlatego należy zastanowić się, jakie partie materiału zostały już opanowane, a z czym jeszcze jest problem. Dobrze na początku nauki rozwiązać test sprawdzający, który pomoże dostrzec braki.

Uczniowie, którzy mają problem z określeniem zakresu nauki powinni zapoznać się ze standardami egzaminacyjnymi i na ich podstawie stwierdzić, na co należy poświęcić więcej czasu.

Standardy wymagań z zakresu przedmiotów humanistycznych egzaminu ujęte są w dwóch obszarach:

- czytania i odbioru tekstów kultury oraz

- tworzenia własnego tekstu. Standardy wymagań z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych ujęte są w czterech obszarach:

- umiejętnego stosowania terminów, pojęć i procedur z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym kształceniu,

- wyszukiwania i stosowania informacji,

- wskazywania i opisywania faktów, związków i zależności, w szczególności przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, przestrzennych i czasowych,

- stosowania zintegrowanej wiedzy i umiejętności do rozwiązywania problemów. Standardy wymagań z zakresu języka obcego nowożytnego ujęte są w trzech obszarach:

- odbioru tekstu słuchanego,

- odbioru tekstu czytanego,

- reagowania językowego.

 

Do przodu, małymi krokami!

Ważne, aby w trakcie nauki stosować metodę "małych kroków". Nie należy myśleć o egzaminie bez przerwy. Lepiej wyznaczyć sobie krótkie terminy i ich pilnować. Niektórym uczniom pomaga notowanie w kalendarzu, do kiedy mają zamiar przerobić daną partię materiału. Na innych motywująco działa rozpisanie całego planu nauki na kartce i powieszenie w widocznym miejscu w pokoju.

Dobrze też znać porę, kiedy nauka jest najbardziej efektywna. W tym przypadku każdy z uczniów powinien zastanowić się, kiedy najlepiej jest mu się uczyć. Dla jednych będzie to wieczór, dla innych spokój nocy a jeszcze inny to ranne ptaszki i dzień wolą zaczynać z książką. Najważniejsze, żeby uczyć się mądrze. Sen nad notatkami nie jest równoznaczny z przyswajaniem wiedzy, dlatego w trakcie nauki warto robić przerwy. Nic tak nie pomaga w nauce, jak świeży umysł.

Zegar tyka, ale...

 Cały czas należy też pamiętać o pozytywnym myśleniu, bo dobre nastawienie do nauki jest już połową sukcesu. Osoby, które potrzebują wsparcia, na szczęście nie są same. Mogą skorzystać z pomocy nauczyciela, kolegi. Coraz częściej uczniowie wyrażają swoje wątpliwości na forach internetowych. Przykładem jednego z nich jest forum serwisu dla trzecich klas gimnazjum Zdajmy.pl . Tu w każdym z pokojów poświęconych danemu przedmiotowi czekają moderatorzy-nauczyciele, którzy chętnie odpowiadają na pytania związane z egzaminem i powtarzanym materiałem.

Praca z zegarkiem pomoże sprawdzić, ile czasu zajmuje wykonanie danego zadania. Każdy powinien znać swoje tempo pracy. Takie wiadomości przydadzą się każdemu uczniowi - na egzaminie i w dalszej edukacji. W planowaniu czasu na egzaminie pomocne mogą być testy sprawdzające i arkusze egzaminacyjne zamieszczone w serwisie Zdajmy.pl ponieważ mają one nałożony limit czasowy. Oznacza to, że na wykonanie wszystkich zadań uczeń ma dokładnie tyle czasu, ile na egzaminie. Po upływie 120 minut test lub egzamin kończy się automatycznie, a uczeń otrzymuje raport z wynikami z testu.

Co jakiś czas należy robić szybkie powtórki materiału i systematycznie sprawdzać stan swojej wiedzy. Dzięki temu można stwierdzić, jakie są postępy w nauce i nad czym jeszcze trzeba pracować. Dobrą metodą na szybką powtórkę mogą być fiszki, czyli małe karteczki, na których notuje się najważniejsze informacje.

Warto wykorzystać do nauki przestrzeń pokoju. Osoby, które mają problem z zapamiętaniem pewnych informacji, powinny wypisać je kolorowym mazakiem na dużej kartce i powiesić w widocznym miejscu. W ten sposób kłopotliwe wzory, daty czy słówka będą się łatwiej utrwalały.

Nauka z głową to nie tylko planowanie czasu. To także mądre przyswajanie wiadomości i ich porządkowanie. Wkuwanie na pamięć nie zawsze przynosi zamierzony efekt. Szybką metodą powtórki jest także rysowanie map myślowych. Łatwiej też uczyć się za pomocą skojarzeń. W skupieniu uwagi na istotnych informacjach pomagają także rysunki i schematy. Coraz więcej zwolenników mają internetowe lekcje w serwisie Zdajmy.pl, które właśnie za pomocą obrazowych i przejrzystych przykładów pozwalają na szybkie przyswajanie materiału.

Do egzaminu gimnazjalnego zostały praktycznie niecałe dwa miesiące. Naprawdę jest, o co walczyć. Nagrodą jest przecież możliwość nauki w dobrej szkole oraz spokojne i w pełni zasłużone wakacje, które wbrew pozorom już niedługo. Warto wziąć się do działania już dziś i codziennie przeznaczyć pół godziny na naukę - jest jeszcze szansa na dobry wynik z egzaminu

Więcej... http://edukacja.gazeta.pl/edukacja/1,101856,6218498,Jak_sie_skutecznie_uczyc_.html#ixzz1Fu1VLvg9

Więcej... http://edukacja.gazeta.pl/edukacja/1,101856,6218498,Jak_sie_skutecznie_uczyc_.html#ixzz1Fu1HIgdS